Müptezellik töresinin dinci politika travestisi mürşitleri ise deprem yıkıntılarına ağız şapırdatıyor. Halk hasta yatağındayken deprem bölgesindeki 6 kentte 6 milyar liralık 3 bin 770 konutun ihalesini yapıverdiler, oldu bittiyle. OHAL kararnamesiyle ormanları, meraları yapılaşmaya açtılar.
Bu ara depremden etkilenen büyük, köklü tıp merkezi ÇÜ Tıp Fakültesi Balcalı Araştırma Hastanesine yönelik operasyonu da savsaklamadılar.
Malum hasta ruh, kin bileyen diliyle alevli, zehirli sözcükler saçadururken bu kez incileri sıhha nazırı döktürdü:
“Bazı hastaneleri ‘afiliye’ edeceğiz.”
Kubbe çatlatanın istikşafili, maliye nazırının epistemolojili, heterodoksili lügat parçalamalarına alışkın halkın çoğu afiliye nedir bilmiyordu. Onlar ise herhalde, konsolide ettikleri kitle karşısında “ne bilgili adam” izlenimi verdiklerini düşünüyorlardı.
Afiliye, birden çok anlamı olan bir sözcük. Farklı sözlüklerde farklı anlamları var. Kökeni “Afil”. Arapça bir sözcük, “afil”; “ufûl”den geliyor. İki anlamı var: 1) Uful eden, gurûb eden, batan (güneş, yıldız); 2) Görünmez olan, kaybolan.
“Afili” en yaygını; kabadayıca, külhanbeyce davranış, gösterişli. “Afi”, afur-tafur, tafra, racon, caka, çalım, fiyaka.
“Afiliye”, genel olarak “Kurumlar arası işbirliği” demekmiş. Bu anlamıyla masum bir sözcük. Hukukçular gibi halkın kolay anlayamayacağı terimleri seven tıp mensupları da kullanıyor “afiliyasyon”u. Sağlık nazırı bu sözcüğü günlük dile soktuğuna göre bunda başka bir niyet olmalıydı… Bu nedenle siz “asimile” diye yorumlayabilirsiniz.
Zaten, “apartman tıp fakülteleri”ne özel hastaneleri yamama işine afiliyasyon deniliyormuş.
Söz konusu Balcalı olunca işin biçimi iyice değişiyor. Balcalı, malum Adana’da. Adana ise yıllar önce sistem adamlarıyla el ele veren kimi piyasacı doktorlar tarafından icat edilen kavramla “Sağlık Turizmi”nin merkezi.
Bu nitemin belirlenmesinde sağlık sektörünün kentteki en önemli yatırım alanı olması geliyor sanırız. Yeni yeni hastaneler kuruluyor, kurulması için çalışılıyor. Belediye meclislerinde kıran kırana görüşmeler yapılıyor. Şu anda iki özel okul ile bir süre önce özel sektöre devredilen bir kamu binasının imar değişikliği gündemde. 300 milyon liralık rüşvet söylentileriyle kaynıyor kent. Bu işin üç ayağı var; birincisi belediyeler, ikincisi Sağlık Bakanlığı, üçüncüsü maliye başta, devletin öbür birimleri. Ankara’daki bürokratın, teknokratın ya da yetkili politikacının siyasal iktidarın adamı, yerel yöneticilerin de muhalefet partilerine mensup olmaları hiçbir şeyi değiştirmiyor. Ortaklaşa kotarıyorlar bu işleri.
Birdenbire tahliye kararı alınan Balcalı’ya yer bulma konusu “hastanecilik rantı” çağrışımlı soru çentikleri açtı gündemde. Kaygı büyük. Yalnızca Güney, Güneydoğunun değil, Ortadoğunun da tıp bilim vermezi sayılan Balcalı’nın sermayeye (Şehir Hastanesi’de dahil) teslim edilerek yok edileceğinden korkuluyor. Ne yazık ki, “özel muayenehanemi açar, keyfime bakarım” diye düşünen doktorların da varlığından söz ediliyor.
Başta Balcalı, bölgedeki üç tıp fakültesinin geleceği her şeyden önce depremzedeleri ilgilendiriyor. Kiminin bir kolu, bir ya da iki bacağı kopmuş, bir gözü çıkmış, psikolojisi darmadağın olmuş bu insanların yaşadığı depremler uzun yıllar vicdanları titreterek gündemdeki yerini koruyacak.
Rant için insanların ölüsünü bile tepeleyen politika zombilerinin yaptıkları ne Müslümana ne Hıristiyana ne de Museviye yakıştırılıyor. Zaten bunların ne dini ne de imanı var. İnandıklarını sandıkları dinin parodisiyle bile ilgileri yok.
