Evet ben hep bu duyguda. Seyahatler, seyahatlerin içindeki yollar için hep müsait bir kalbin içinde. Ne zaman yola çıkmayı planlasam, evden bir an önce kendimi atmayı yeğlerim. Arkanda düşüneceğin bir şey kalmadıysa, yolda karşılaşacaklarınla buluşma anı gelmiş demektir. O kapı küt diye kapanmalı. Anahtar hızla çevrilmeli. Arabaya bindiğinde bazı şeyler hem belli olmalı, hem de olmamalıdır. Sarıl şimdi yolculuğuna, yolculuğundaki temaslarına. Yetişmeden. Koşa koşa gitmeden. Karşılaştıklarına merhaba demeden, baktıklarını görmeden, yanındakine parmağınla göstermeden bitmesin yollar isterim.
Hazırım. Merak ederek ilerleyeceğimi biliyorum her tekerlek döndüğünde. Vardığım her yerde yeni kahramanlar edineceğim. Edindiğim kahramanlara roller vereceğim. Olasılıklar üzerinde heyecanlanıp, ihtimaller üzerinde yarışacağım. Yol arkadaşım varsa ona anlatacağım. Yalnızsam kendi kendime konuşacağım. Ve asla müziği kapatmayacağım.
Eski yollardan gideceğim. Hikaye orada çünkü. O dar, iki arabanın yan yana zor geçtiği yollarda rastlayacağım can dostlara. Bazıları tasmalı olacak, bazıları değil. Durup, onların karnını doyuracağım. Ürkek bakışlarına yüreğimi bırakacağım. Yağmur yağacak. Biraz camı açıp toprak kokusunu çekeceğim. Su birikintilerinde oynayan çocuklara el sallayacağım. Bir köy evinin kapısında sağa sola savrulmuş ayakkabılar olacak. Gözlerimle eşlerini bulacağım. Kendime bu oyun için güleceğim. Okullu çocukları göreceğim. Ağır olacak çantaları. Atkıları iki renk. Yürüyerek gidecekler evlerine, okullarına. Çok uzaklarda bir yamaçta bir ev fark edeceğim. Kimler yaşıyor orada diye düşüneceğim. Komşularını. Görüşebildiklerini. Ulaştıklarını. Ulaşamadıklarını. O evi, o köydeki mevzuları. Çözemedikleri sorunları. Çocukların boş zamanlarını. Büyüklerin akşam yaptıklarını. Tahmini cevaplarımla yol devam edecek. Bir başka köyde güneş karşılayacak beni. Çamaşırlar kurumuş olacak balkonlarda. Mezarlıklarda servi ağaçları gökyüzünü kapatacak. Köy kahvelerindeki adamlar gözden kaybolana kadar arkamdan bakacak. Birine bir şey soracağım, herkes merak edecek. Bir sorunun bir çok yanıtlayanı çıkacak. Bir yol kenarı bakkalında aradığın her şey olmayacak, ama istersen bir çok renkte plastik top alacaksın. Çeşme başında duracağım. Kim için yaptırılmış öğreneceğim. Üzerinde yazılanları bir kaç kez okuyup kendimi onların yerine koyacağım. Beyaz bir tabela çıkacak karşıma. Oradan sapacağım. Sonra başka renkte bir tabela göreceğim. İkisi arasındaki farkı konuşacağım. Hiç fark etmez. Oradan da sapacağım. Vaktim var. Telaşsızım. Kal derlerse kalırım. Çay varsa içerim. Bir o kadar boşum. Bir o kadar da yoğunum yol için. Ama çok mutluyum.
Rutinine sadık kalanlar bu seyahati bilmez. Onlar en kestirme yoldan giderler. Gitmek istedikleri yere varırlar hemen. Vakitleri yoktur. Geç kalmaz. Pazar günü yıkanır. Yatağın aynı tarafında uyur onlar. Yağmurda ıslanmaz. Karın tadına bakmaz. Yolun kenarındaki denize atlamazlar. Islak havlu üzerine oturup, yola devam etmezler. Onlar hep kuru kalırlar, kuru.
TESPİT-İ TEFERRUAT
Diyet listesinde bir dilim ekmek yazar. Sen o bir dilimi ekmeğin en orta yerinden seçersin. Minicik bir farkı kar sayarsın.
pinarsur.ps@gmail.com
