Barınakların çoğu, insan elinin değdiği, iddialarla mahkeme kayıtlarına da geçen birer ölüm kampı gibi. Ancak tüm olumsuzlukların yanında gönüllü hayvanseverler sayesinde şartları iyileştirilmiş barınaklar da yok değil. Özveriyle, gönülden kendini hayvanlara adamış insanlar sayesinde şartları iyileştirilmiş özel ve güzel yerlerden biri de İstanbul/Bahçelievler’de.
Bahçelievler’de güzel işlere imza atanlardan biri de Bahçelievler Barınak gönüllüsü Demet Sesli. Sesli, öncelikle ‘barınak’ kelimesine karşı çıkıyor. Nedenini, “Rehabilitasyon merkezi, belediyelerin zorunlu bir hizmeti olarak yaygın kullanımında yanlış bir ifade olan barınak sözcüğüyle tanımlanmış, geçici bakım alanlarıdır. Barınak sözcüğünün yaygın, yanlış kullanımı, rehabilitasyon merkezlerinin yasal görev içeriğinin de ihlaline sebep olmaktadır” şeklinde açıklıyor.
Sesli, gönüllüsü olduğu Bahçelievler RM ve geçici bakımevi için çok emek sarf ettiklerini anlatırken, “Kötü barınak değil, taşın altına elini koymayan, gönüllüsü olmayan, takibi yapılmayan barınak vardır” diyor.
Sesli, bir geçici bakımevinde olması gerekenleri ise şöyle sıralıyor:
.Merkez, ilçe sakinin kolayca ulaşabileceği, gerektiğinde toplu taşımanın kullanılabileceği, yeşil, toprak alanın olacağı açık-kapalı plan düzeninde olmalı.
Tedavi, ameliyat ve sonrası geçici konaklama, geçici bakım alanları ayrı mekânlar olarak düzenlenmeli.
Saha ekiplerinde zorunlu durumlarda veteriner hekim bulundurulmalı.
Rehabilitasyon merkezi 24 saat ilçe sokak hayvanlarına hizmet vermeli.
Merkezde kalan hayvanların temizlik, beslenme, tedavi hizmetleri vakitlice gerçekleştirmeli.
Sokak köpeklerinin gerekli durumlarda eğitimi için yetkin kişi bulunmalı.
Cerrahi müdahalenin yetersizliği durumda ilçe içinde anlaşmalı klinik, veterinerlik fakültesi ya da şehir belediyesinin birimleriyle tedavi protokolü sağlanmalı.
Sahiplendirmeler için gerekli iletişim ortamı oluşturulmalı.
İlçe içinden alınan her hayvan, hizmet sonrası alındığı yere bırakılmalı.
Saha ekiplerinde çalışan, özellikle sokak köpeklerini yakalamakla görevli kişiler bu konuda donanımlı, duyarlı olmalı.
İç-dış mekânlarında kamera sistemi kurulmalı.
Hayvanlar iyi (kaliteli besinlerle) beslenmeli.
Hayvanlara açık alanda dolaştırılarak, terapi olanağı sağlanmalı. Yasaklı ırklar da açık-kapalı dolaşabilecekleri bir alanda.
Güncel ilaç, tedavi bilgisi merkez veterinerlerince takip edilmeli, merkeze alınan hayvanlara uygulanmalı.
Rehabilitasyon merkezinde yapılan her işlem kayıt edilmeli.
Kısacası; kötü barınak yoktur, gönüllüsü olmayan barınak vardır. Evet, gönüllülerin bu merkezlere müdahaleleri birçok el tarafından engelleniyor. Sanırız yapılması gerekenlerin başında ne olursa olsun pes etmemek geliyor. Her gönüllü kendi bulunduğu ilçedeki barınağa bir el verse belki de Türkiye’nin dört bir yanından duyduğumuz çığlıkları bir nebze de olsa azaltabiliriz…
YUVA ARIYORUM…
Adım Miniş. Yabancı uyruklu bir aile beni evine aldı ama sonra azıcık büyüyünce, bu soğukta sokağa bıraktı. Dayanamadım, hastalandım. İyi insanlar tedavimi yaptırdı ama yine sokağa gidiyorum. Çünkü beni kimse istememiş. Oysa mırıl mırıl boynunuza çıkmaya, kucağınıza oturduğumda mışıl mışıl uyumaya bayılıyorum. Çok da sevgi doluyum, bana kalbini ve evini açan olursa sevgimi de beraberinde getireceğim…
İletişim instagram: gülbahar_gonulluleri
