Öyle ya, aylardır, her grup toplantısında şiddetle karşı olduğunuzu açıkladığınız, bir an önce kurtulunması gereken ucube sistemin yaratıcısı Erdoğan’a mı oy verin diyeceksiniz?
Yoksa, aylardır omuz omuza birlikte mücadele verdiğiniz ve adaylığına karşı çıktığınız Kemal Kılıçdaroğlu’nu mu seçin diyeceksiniz?
Ya da siz, 15 mayıs demokrasi sandığının başında kime mührü basacaksınız, Sayın Akşener.
Merak ediyoruz.
Bir üçüncü şık da olabilir tabi.
Eğer siz aday iseniz, kendinize mi oy vermeyi hayal ediyorsunuz?
Kısa süre içinde iyi bir performansla, anketlere göre halkın yüzde 14-15 oranında oyuna sahip olan Meral Akşener ile seçim meydanlarındaki adaylık hukukumuzu da unutmadık henüz.
2004 yılındaki yerel seçimlerde ikimiz de kadın aday olarak iSTANBUL sokaklarında dolaşırken, çokçalık aynı koşulları paylaşmıştık kadın dayanışmasıyla. Sahada da tanıdığım Meral hanıma, İYİ partili olmasam da, uzun siyaset korıdorlarındaki paslaşmalarımızdan güç alarak bu soruları sorma hakkım olduğunu düşünüyorum.
Her zamanki hızlı, atik tavırlarıyla sorularımıza şimdi cevap bekliyoruz.
Hangisi?
İlk defa, farklı çizgilerden gelen 6 partiyi aynı masada buluşturan CHP Genel Başkanı’nın aylardır sürdürdüğü örnek çabanın, herkesin takdirinde ve ilgisinde olduğu açık. Bu başarıyı devam ettirenlerin başında kuşkusuz Kılıçdaroğlu ile Akşener gelir. Başat aktörlere, zaman içinde uyum sağlayan diğer 4 parti de, seçime gidilen yolda umut oldular. Beklentinin bu kadar zirve yaptığı 6’lı masa, diğer deyişle MİLLET İTTİFAKI, bize göre de DEMOKRASİ MASASI’nı böylesine terkediş ve Meral Akşener ile uyuşmaması gereken hoyratça, nezaketsizce sarfettiği sözleri kabul etmek olanaksız. Sanki tepelerde oturanların kaleme aldığı kelimeleri prompterdan okuyormuşcasına, satırları takip etmesine şaşırmamak mümkün değil. Her cümlesinde, ”yok artık” dedirten Akşener’in bu büyük hatası, Türk siyasetinin tarih sayfalarına çoktan yazıldı.
Depremin yaralarının sarılmasına çevrilen gözlerde, bir anda umutları da söndürdü.
Nasıl böyle bir hatalar zinciri yaşandı anlamak kolay değil. Kimine göre, sessizliğini bozmayan tepelerde ”başardık” diye ellerin ovuşturulduğu söylenirken, ”sıtmaya tutulan” ittifakın bir daha dirilemeyeceği iddia ediliyor.
”Devşirme siyasetin hınk deyicisi olunmayacağı”nı söyleyenlerin, çıkış noktaları merak ediliyor şimdi Ankara kulislerinde.
Masada 7.9’luk deprem yaratan, adeta siyasi intihara kalkışanların bilindik siyasi ayak oyunlarına nicedir yoğunlaştıkları da konuşulmakta.
O ihtimalleri tek tek saymanın bu sırada bir faydası olduğunu düşünmüyorum. Yeni adlarla yola devam için de hazırlıkların yapıldığı duyulmakta.
”Millet bizi çağırıyor” diye aylardır umut vaadeden 6’lı masanın 2 No’lu bileşeninin ayağını da kırdı bu politika.
Taze seçmenine bunun hesabını nasıl verecek acaba.Tabanı ile henüz konsolide olmayan partisinin başında nasıl kalacak.
Listelerdeki pazarlıkların, Bakanlık çekişmelerinin çok üstünde olması gereken bir durumu, demokrasiye dönüş umudunu, derin deprem vehametini bir kenara koyup, suçlayıcı, yıkıcı dille, sergilenen siyasi nezaketsizliği hangi argümanıyla yenecek, herkesin merakı.
Sırat köprüsünden mutlaka geçilecek. Umudu yitirmeden. Her ne kadar tepeler bu tökezlenmeyi beklediyse de, tüm zorluklar aşılacak. Çıkarılacak aday için çalışılarak, sahada var olarak, bu ülke demokrasi ile yeniden taclandırılacak.
Başka yolu yok çünkü.
Şimdi, uykusuz geceler Akşener’i bekliyor.
