Unutmayalım ki; çocuk, başkalarının hayallerini gerçekleştirmek için değil, kendi hayatını yaşamak için dünyaya gelir. O, bir misyoner değildir! Anne ve baba ise, çocuğun bu kendine ait hayatı özgürce yaşayabilmesi için ona rehberlik eden, yolunu aydınlatan ve varlığına saygı duyan birer mentördür.
En büyük endişemiz örgütlü bir suçun şahsileştirilerek olayın üstünün kapatılması. Çünkü biliyoruz ki bu cinayet, bireysel bir suçun ötesinde politik bir suçtur. Çünkü çocukların güvenliği ve yaşam hakkı, devletin politikalarıyla doğrudan ilişkilidir.
Kayıp çocuk söz konusu olduğunda ilk 24-48 saat canlı bulunması için kritiktir. Ne kadar erken müdahale edilirse çocuğun canlı bulunma olasılığı yükselir.
Onların diliyle söylemek gerekirse Narin cinayeti “sonuç”tu. Öyleyse “sebep” neydi? Bireysel şiddetin artışını, normalleşmesini besleyen cezasızlığın, sorunlu yargının rolü yok muydu gelinen noktada?
Narin Güran cinayeti, sadece bir çocuğun trajik ölümü değil; karanlıkta sessizce var olan, gözden uzak tutulan bir toplumsal yarayı kanatıyor. Bu cinayet, gücün merkezileştiği, tahakkümün derinleştiği bir yapının yankı odası.
Suçta ortaklaşmış bir aile ve köyün yarattığı dehşet Narin Güran cinayetinin karanlık bir yüzüyken; bu süreci akıl almak, izah edilemez skandallarla yürüten ilgili birimlerin tutumu da diğer karanlık yüzüdür.
Narin’in dosyasında, AKP’nin kadınların ve kız çocuklarının yaşadığı şiddete karşı vurdumduymaz tavrının ötesinde bir “koruma” kalkanı olduğu, soruşturmayı yakından takip eden herkesin aklında.
Unutmayalım ki; çocuk, başkalarının hayallerini gerçekleştirmek için değil, kendi hayatını yaşamak için dünyaya gelir. O, bir misyoner değildir! Anne ve baba ise, çocuğun bu kendine ait hayatı özgürce yaşayabilmesi için ona rehberlik eden, yolunu aydınlatan ve varlığına saygı duyan birer mentördür.
En büyük endişemiz örgütlü bir suçun şahsileştirilerek olayın üstünün kapatılması. Çünkü biliyoruz ki bu cinayet, bireysel bir suçun ötesinde politik bir suçtur. Çünkü çocukların güvenliği ve yaşam hakkı, devletin politikalarıyla doğrudan ilişkilidir.
Kayıp çocuk söz konusu olduğunda ilk 24-48 saat canlı bulunması için kritiktir. Ne kadar erken müdahale edilirse çocuğun canlı bulunma olasılığı yükselir.
Onların diliyle söylemek gerekirse Narin cinayeti “sonuç”tu. Öyleyse “sebep” neydi? Bireysel şiddetin artışını, normalleşmesini besleyen cezasızlığın, sorunlu yargının rolü yok muydu gelinen noktada?
Narin Güran cinayeti, sadece bir çocuğun trajik ölümü değil; karanlıkta sessizce var olan, gözden uzak tutulan bir toplumsal yarayı kanatıyor. Bu cinayet, gücün merkezileştiği, tahakkümün derinleştiği bir yapının yankı odası.
Suçta ortaklaşmış bir aile ve köyün yarattığı dehşet Narin Güran cinayetinin karanlık bir yüzüyken; bu süreci akıl almak, izah edilemez skandallarla yürüten ilgili birimlerin tutumu da diğer karanlık yüzüdür.
Narin’in dosyasında, AKP’nin kadınların ve kız çocuklarının yaşadığı şiddete karşı vurdumduymaz tavrının ötesinde bir “koruma” kalkanı olduğu, soruşturmayı yakından takip eden herkesin aklında.
